A ja siedzę, patrzę w dal. Po szybie spływają wielkie krople. I nie wiem, czy wyjść, czy nałożyć buty, czy na garb zarzucić wiatrówkę. Przecież obiecywałem sobie, że jeśli mam to zrobić, to od września. Najlepiej od jesieni, bo ona już za progiem. No i tak siedzę, patrzę. Nic. Przywołałem w myślach obrazy, wspomnienia z wyryp, w których uczestniczyłem. Pamiętam tak wiele szczegółów: krajobrazy, wypowiedziane zdania, emocje. Aż ciarki po plecach przeszły, aż… Gęsia skórka. Dlaczego umysł płata figle? Dlaczego mam pozbawiać się tego, co kocham? Wiecie, jak pachnie mokry las? Wiecie, jak przemoczone łachy chłodzą rozgrzane ciało? Wiecie, jak woda rozbryzguje się na strony, gdy biegnie się przez głęboką kałużę? Wiem, pamiętam, ale od tak dawna tego nie doświadczyłem. Do dziś. To była niesamowita godzina. Magiczny Las i ja. Szybki oddech, ciężki krok, tysiąc myśli na sekundę. Pierwsza: powtórzyć to jutro! Nie! Najlepiej jeszcze dziś! Druga: a może plan, a może tak na poważnie, tak na serio… trenować. Trzecia: spokojnie, tylko spokojnie. Małymi kroczkami. Nie planuj, żyj chwilą. A chwila trwała, trwała. Serce łomotało. …

[…] Możemy wszystko, ale zawierzamy swój los technologi — jak zwał. Za dużo kalkulujemy, silimy się na potężne wyzwania, bo tylko takie zrobią wrażenie w social mediach i tylko takie mogą konkurować z dziesiątkami podobnych. Zapomnieliśmy, że przygoda czai się za rogiem. Jest w lesie, za wzgórzami, w mieście (kiedy słońce chyli się ku zachodowi, kiedy chłód wieczora wypiera skwar dnia, kiedy ruch ustaje, miasto zwalnia, autochtoni wychodzą na ulicę, zmienia się klimat, staje się tak bardzo lokalnie). I to właśnie jest słowo klucz: lokalnie! Pragniemy podbić świat, a nie znamy własnej okolicy. Chcemy zdobywać najwyższe szczyty, a nie widzieliśmy panoramy ze wzgórza za domem… Czasami trzeba położyć się na trawie, przytulić głowę do ziemi i przekonać się, że pod naszymi stopami dzieje się coś niesamowitego. I czasami trzeba przegnać precz te wszystkie treningi, rekordy, wychodzenie poza strefę komfortu, wspaniały sprzęt, racjonalne myślenie i pójść na żywioł, bo wtedy mamy szansę zobaczyć świat z innej perspektywy i odkryć coś z pozoru małego, a w istocie wielkiego. I nie bać się… porażki, jakąkolwiek by była.” Nie …